علاقه به جراحی‌هایی برای تغییر رنگ چشم به دلیل انتشار پست‌های فراوان در شبکه‌های اجتماعی، به شدت افزایش یافته است. ممکن است حتی پست‌هایی با این عنوان دیده باشید: خداحافظ چشمان قهوه‌ای کسل‌کننده! سلام به چشمان آبی فیروزه‌ای خیره‌کننده!
نکته مهمی که باید در نظر گرفت این است که قبل از اینکه برای انتخاب رنگ دلخواه خود به دنبال رنگ‌های مختلف بگردید، بدانید که ممکن است چیزی فراتر از یک ظاهر جدید نصیبتان شود. این تغییرات ممکن است با مشکلات بینایی به همراه باشند.
استفاده از لنزهای رنگی به جای عمل تغییر رنگ چشم، گزینه‌ای ایمن‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر است. لنزها به شما امکان تغییر موقت رنگ چشم را می‌دهند و در صورت عدم رضایت، به راحتی قابل تعویض هستند. همچنین، بدون نیاز به جراحی، می‌توانید به رنگ‌های مختلفی دست یابید و با سلیقه خود هماهنگ شوید.
اما برخی افراد به دلیل فرم خاص چشم‌ها یا مشکلات دیگری نمی‌توانند از لنزهای طبی استفاده کنند. به همین جهت، خرید عینک طبی به عنوان یک گزینه ایمن برای این افراد پیشنهاد می‌شود. برای خرید عینک طبی می‌توانید به فروشگاه عینک آفتابی و طبی صاپتیک استور مراجعه کنید.
آیا جراحی تغییر رنگ چشم بی خطر است؟
به جرات می‌توان گفت که روش‌های تغییر رنگ چشم نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند. آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا (AAO) در سال 2024 درباره خطرات جراحی تغییر رنگ چشم هشدار داد و تأکید داشت که این روش‌ها خطر از دست دادن بینایی و سایر عوارض را به همراه دارند. دکتر باجیچ (Bajic) می‌گوید: «ما این نوع روش‌ها را توصیه نمی‌کنیم.» او تأکید می‌کند: «ممکن است مشکلات زیادی (صرفا برای زیبایی) ایجاد شود و این ارزش ریسک کردن ندارد.»
او اضافه می‌کند که هیچ روش تغییر رنگ چشم توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید نشده است. با این حال، برخی از مراکز پزشکی در ایالات متحده این خدمات را به عنوان یک گزینه غیررسمی خارج از استانداردهای مجاز ارائه می‌دهند. جراحی تغییر رنگ چشم در کشورهای دیگر در سراسر جهان نیز انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید: مزایا و معایب لنز طبی + روش‌های مراقبت از آن
انواع روش‌های جراحی تغییر رنگ چشم و خطرات آن
-
جراحی کاشت عنبیه (Iris implant surgery)
اگر عنبیه را تغییر دهید، تغییر رنگ چشم خواهید داشت. در جراحی کاشت عنبیه، یک عنبیه مصنوعی از جنس سیلیکون روی عنبیه موجود شما قرار می‌گیرد تا به چشمانتان رنگ جدیدی بدهد اما تاکنون کسی از ایمپلنت‌های زیبایی نتیجه خوبی نگرفته است.
خطرات
- گلوکوم: ناشی از افزایش فشار داخل چشم که می‌تواند باعث نابینایی شود.
- عفونت و التهاب: ممکن است درد و تاری دید ایجاد کند.
- آب مروارید (Cataracts)
- حساسیت به نور
- آسیب به قرنیه
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) کاشت عنبیه را برای دلایل پزشکی، مانند عنبیه آسیب‌دیده یا از دست رفته، تأیید کرده است. این نوع جراحی نیز شامل همان خطرات ذکر شده است. اما با این تفاوت که این جراحی برای بهبود بینایی مختل‌شده انجام می‌شود، نه برای زیبایی بیشتر چشم‌ها.
بیشتر بخوانید: تاثیر عینک آفتابی در پیشگیری از آب مروارید
-
حذف رنگدانه با لیزر (Laser pigmentation removal)
هر چه مقدار ملانین بیشتری در چشم داشته باشید، چشم‌های تیره‌تری (قهوه‌ای) خواهید داشت. ملانین کمتر، چشم‌های روشن (آبی، خاکستری) را به همراه دارد. حذف رنگدانه با لیزر می‌تواند باعث تغییر رنگ چشم شود.
خطرات
یکی از خطرات بزرگ در آزادسازی تمام این رنگدانه‌ها این است که ممکن است مسیرهای تخلیه داخل چشم مسدود شوند که به افزایش فشار داخل چشم، گلوکوم و از دست دادن بینایی منجر شود. همچنین هیچ تضمینی برای رنگ نهایی چشم وجود ندارد، زیرا رنگ به‌دست‌آمده به سطوح باقی‌مانده ملانین بستگی دارد.
-
تتو قرنیه (Keratopigmentation)
در این روش از سوزن یا لیزر برای ایجاد کانال در قرنیه استفاده و سپس رنگدانه به این فضا تزریق شده تا موجب تفییر رنگ چشم شود.
خطرات
- آسیب به قرنیه و کاهش بینایی یا حتی از دست دادن بینایی
- واکنش نامطلوب به رنگ و التهاب عنبیه و نشت رنگ از چشم
- عفونت و ایجاد زخم در قرنیه
- دشواری مادام‌العمر در معاینه داخل چشم
- رنگ غیر یکنواخت چشم ناشی از توزیع نامساوی رنگ در قرنیه
جمع بندی
چندین روش برای تغییر رنگ چشم وجود دارد:
کراتوپیگمنتیشن با لیزر که قرنیه را به‌صورت خالکوبی رنگ می‌کند تا عنبیه زیرین را بپوشاند.
حذف رنگدانه با لیزر: که سلول‌های تولیدکننده رنگدانه پوشاننده عنبیه را حذف می‌کند تا رنگ آبی یا سبز زیرین آشکار شود.
جراحی ایمپلنت عنبیه: که عنبیه طبیعی شما را با یک پروتز سیلیکونی نرم می‌پوشاند.
این روش‌ها ممکن است خطراتی به همراه داشته باشند که برخی از آن‌ها جدی هستند. هیچ‌یک از این روش‌ها برای اهداف زیبایی توسط FDA تأیید نشده‌اند. ایمن‌ترین گزینه برای تغییر رنگ چشم استفاده از لنزهای تماسی است که توسط یک متخصص چشم‌پزشکی یا بینایی‌سنج (اپتومتریست) تجویز شده باشد.
