ناخنک چشم
ناخنک چشم یک ضایعه گوشتی است که معمولاً از سمت بینی شروع به رشد میکند و به سمت قرنیه چشم حرکت میکند. این ضایعه، زیبایی و سلامت چشم را تحت تأثیر قرار میدهد و ممکن است به مشکلات بینایی منجر شود. علائم ناخنک چشم میتواند از حساسیت و خارش چشم تا تاری دید و دوبینی ایجاد شوند. در صورت نیاز به درمان، جراحی Pterygium یکی از گزینههای مورد پیشنهاد پزشکان است. در ادامه این نوشتار از صاپتیک استور، به علل، علائم و روشهای درمان ناخنک چشم خواهیم پرداخت؛ همراه ما باشید. برای خرید عینک آفتابی و طبی به فروشگاه اینترنتی عینک مراجعه فرمایید.
ناخنک چشم چیست؟
ناخنک چشم، یک ضایعه گوشتی به نام Pterygium است که از سمت بینی شروع شده و به سمت قرنیه چشم حرکت میکند. این بافت اضافی به تدریج سطح سفید چشم را پوشانده و در صورت رسیدن به قرنیه و سیاهی چشم، مشکلاتی مانند تاری دید و دوبینی ایجاد میکند. اگر ناخنک در هر دو چشم بیمار رشد کند، ناخنک دوطرفه نامیده میشود. در بیشتر موارد، بیمار مشکل جدی نداشته و تنها احساس میکند که یک شیء اضافی و مزاحم در چشمش وجود دارد. اما اگر بیماری کنترل نشود، با تغییر شکل قرنیه از دایرهای به شکل بیضی، ممکن است تاری دید یا بیماری آستیگماتیسم ایجاد شود. این بافت اضافی به دلیل رشد بافت پیوندی و رگهای ملتحمه چشم میباشد. برای خرید عینک اصل با ما همراه باشید.
اگرچه ناخنک چشم جدی نیست، اما برای فرد مبتلا ناخوشایند است. حس کردن یک شیء خارجی در چشم یا قرمزی و التهاب چشم ممکن است آزاردهنده باشد. برای درمان ناخنک، روشها متناسب با اندازه و سرعت رشد آن متفاوت خواهند بود. در موارد کوچک، قطرههای چشمی ممکن است موثر باشند. در برخی موارد، لنزهای طبی نیز ممکن است برای جلوگیری از رشد ناخنک استفاده شوند. استفاده از روشهای درمانی خانگی با طب سنتی نیز میتواند برای درمان ناخنک چشم کمک کننده باشد.
چه عواملی باعث ناخنک چشم میشوند؟
برخی از عوامل به عنوان علل ایجاد و تشدید ناخنک چشم شناخته میشوند. در زیر به برخی از این عوامل اشاره کردهایم:
- تابش اشعه UV: تابش زیاد اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید میتواند یکی از عوامل اصلی ایجاد ناخنک باشد. استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV میتواند به حفاظت از چشم در برابر این تابش کمک کند.
- گرد و غبار و ذرات هوا: تماس چشم با گرد و غبار، ذرات معلق در هوا و ترکیبات شیمیایی ممکن است باعث ناخنک چشم شده و رشد آن را افزایش دهد.
- آلرژیها: آلرژیها میتوانند التهاب و تحریک چشم را افزایش داده و به ایجاد ناخنک منجر شوند.
- استفاده نادرست از لنزهای چشم: استفاده نادرست یا طولانی مدت از لنزهای چشمی میتواند چشم را تحریک کرده و عوارضی نظیر ناخنک ایجاد کند.
- عوامل محیطی: شرایط محیطی مانند گرما، خشکی و وزش باد نیز ممکن است به ایجاد یا تشدید ناخنک چشم منجر شود.
- سابقه خانوادگی: وجود ناخنک در افراد خانواده ممکن است یک عامل ژنتیکی باشد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
- آرایش چشم: استفاده بلندمدت از لوازم آرایش چشم یا محصولات آرایشی ممکن است برای چشمها تحریککننده باشد و به رشد ناخنک چشم منجر شود.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نیز به عنوان یک عامل احتمالی بروز ناخنک چشم شناخته میشود.
علائم ناخنک چشم
ناخنک چشم ممکن است با علائمی همراه شود که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- حساسیت و خارش: افراد ممکن است دچار حساسیت و خارش شدید در چشم شوند که ممکن است به علت تحریک ناخنک باشد.
- حس شیء خارجی: احساس وجود یک شیء خارجی در چشم، همچون خاره یا خزه، معمولاً یکی از علائم اصلی ناخنک است.
- قرمزی و التهاب: چشمهای قرمز و ملتهب ممکن است علائمی از ناخنک چشم باشند. این علائم توسط تحریک و التهاب بافتهای چشمی ناشی از رشد ناخنک ایجاد میشوند.
- تغییر شکل قرنیه: در موارد پیشرفتهتر، رشد ناخنک میتواند باعث تغییر شکل قرنیه چشم شود که ممکن است به مشکلات بینایی منجر شود.
- تاری دید: رشد ناخنک به اطراف قرنیه نزدیک شده و ممکن است باعث تاری دید و مشکلات بینایی شود.
- دوبینی: در صورتی که ناخنک به قرنیه نزدیک شود، ممکن است دوبینی یا اختلال در دید دوپلیکس ایجاد شود.
- درد: در برخی موارد، افراد ممکن است درد یا عدم راحتی در چشمهای خود احساس کنند.
- اختلال در تشخیص رنگ: به علت تغییر شکل قرنیه، ممکن است اختلال در تشخیص و شناخت رنگها ایجاد شود.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، به چشم پزشک مراجعه کرده تا تشخیص و درمان صحیح انجام شود.
تشخیص ناخنک چشم
تشخیص ناخنک چشم توسط چشمپزشک انجام میشود. پزشک به طور ابتدایی با بررسی علائم و شرح حال بیمار آغاز میکند. سپس، با استفاده از یک لامپ خاص و ابزارهای مخصوص، قسمتهای مختلف چشم، از جمله قرنیه و پلک را بررسی میکند. در صورت شک در تشخیص، پزشک ممکن است از ابزارهای تشخیصی پیشرفتهتری مانند میکروسکوپ جلوی چشم (سلو لامپ) یا تشخیصهای تصویری از جمله عکسبرداری چشم استفاده کند. همچنین در صورت لزوم ممکن است برخی از تستهای تخصصی انجام شود. تشخیص ناخنک چشم با بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و عوامل محیطی که ممکن است در ایجاد و تشدید ناخنک نقش داشته باشند، صورت میپذیرد. پس از تشخیص، راههای درمانی متناسب با اندازه و شدت ناخنک تعیین و توصیه میشود.
چگونه ناخنک چشم را درمان کنیم؟
برای درمان ناخنک چشم، مداخلات مختلفی وجود دارد که بسته به شدت و اثرات ناخنک، پزشک متخصص ممکن است توصیه کند. در مواردی که ناخنک کوچک است و مشکلی در بینایی ایجاد نمیکند، ممکن است نیاز به روشهای غیرجراحی باشد که شامل استفاده از داروها میشود، به عنوان مثال:
- قطره چشمی:
پزشک ممکن است قطرههای چشمی که حاوی کورتیکواستروئیدها هستند تجویز کند. این قطرهها با کاهش التهاب و تحریک در ناحیه دچار آسیب، علائمی مانند قرمزی و خارش را کاهش میدهند.
- پماد چشمی:
استفاده از پمادهای چشمی که دارای کورتیکواستروئیدها هستند، میتواند به تسکین علائم ناخنک کمک کند.
در صورتی که مداخلات غیرجراحی کافی نباشند یا ناخنک به حدی پیشرفت کند که مشکلات بینایی ایجاد کند، پزشک ممکن است از روشهای جراحی کمک بگیرید:
- جراحی برداشت ناخنک:
در صورت عدم تاثیر مثبت درمانهای دیگر و یا در صورت وجود مشکلات جدی در بینایی، جراحی برداشت ناخنک به عنوان یک گزینه درمانی مطرح میشود. این جراحی ممکن است بهبود علائم و کاهش عود ناخنک ایجاد کند. امروزه برداشت ناخنک با لیزر نیز امکان پذیر است.
تشخیص و درمان ناخنک چشم باید توسط چشم پزشک انجام شود و تصمیم به استفاده از هر روش درمانی بستگی به شرایط خاص بیمار دارد.
عمل ناخنک چشم چقدر طول میکشد؟
عمل ناخنک چشم با لیزر حدوداً 30 الی 45 دقیقه زمان میبرد. این جراحی، که به عنوان Pterygium شناخته میشود، با استفاده از لیزر انجام میشود. همانند هر عمل جراحی دیگری، عمل ناخنک چشم با عوارضی همراه است. بعد از این جراحی، ممکن است عوارضی مانند بازگشت ضایعه چشمی با شدت بیشتر، افزایش اندازه آن و باقیماندن جای زخم در داخل چشم رخ دهد.
پزشک تنها زمانی عمل جراحی را تجویز میکند که شیوههای درمانی دیگر تأثیرگذار نباشند، قدرت و کیفیت بینایی فرد در معرض خطر باشد و به اقدام فوری نیاز داشته باشید، یا ناخنک به شدت برای شما آزاردهنده باشد و خودتان درخواست انجام این جراحی را بدهید.
پیشگیری از ناخنک چشم
برای پیشگیری از ناخنک چشم، بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
- استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV: تابش ماوراء بنفش از نور خورشید میتواند یکی از عوامل ایجاد ناخنک باشد. استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV میتواند از چشمها در مقابل این تابش محافظت کند.
- حفاظت از چشمها در محیطهای آلوده: قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، ذرات هوا و مواد تحریککننده میتواند به باعث ایجاد ناخنک شود. در محیطهای کثیف، از عینک محافظ چشم استفاده کنید.
- اجتناب از آلرژیها: آلرژی میتواند عاملی تحریککننده برای چشمها باشد. در صورت وجود آلرژی، مشاوره با پزشک و انجام تستهای مربوطه به شما کمک میکند.
- استفاده صحیح از لنزهای چشمی: اگر لنزهای چشمی استفاده میکنید، بهداشت در استفاده و نگهداری از آنها را رعایت کنید. استفاده نادرست از لنزهای چشمی میتواند به تحریک چشمها و ایجاد ناخنک منجر شود.
- حفظ رطوبت چشمها: استفاده از قطرههای مرطوبکننده چشم میتواند به حفظ رطوبت چشمها و کاهش احتمال ایجاد ناخنک کمک کند، بهویژه در محیطهای خشک بهتر است از این قطرهها استفاده کنید.
- مراقبت از سلامت عمومی: حفظ سلامت عمومی بدن با مصرف غذاهای سالم، ورزش منظم و کنترل برخی از بیماریها میتواند به پیشگیری از مشکلات چشمی، از جمله ناخنک، کمک کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم ناخنک چشم ناشی از رشد بافت گوشتی در منطقه سفید چشم را تجربه میکنید، بهتر است هرچه سریعتر به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید. این علائم ممکن است شامل قرمزی، خارش، حساسیت به نور، احساس شیء خارجی در چشم و تغییرات در بینایی شما باشد. اگر این علائم به مرور زمان افزایش یابند باعث بروز مشکلات بینایی میشوند، به خصوص اگر در اثر ناخنک شکل قرنیه تغییر کند، لازم است فوراً به پزشک مراجعه کنید.
همچنین، اگر داروها و درمانهای خانگی بهبودی نداشته و ناخنک ادامه پیدا کند، مراجعه به پزشک ضروری است. در برخی موارد، ناخنک ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد تا از رشد آن جلوگیری شود. پزشک میتواند با انجام بررسیهای دقیق و تشخیص صحیح، راهنماییهای لازم را برای درمان و مداخلههای مختلف ارائه کند.
منبع: